Ciljevi
Ciljevi
Institut za praktičnu humanistiku (IPH) se bavi praktičnim i akademskim delovanjem u specifičnoj oblasti konsaltinga i savetovanja za specifično etičke probleme, pri čemu se etika shvata u tradicionalnom „eudajmonističkom“ stanovništu, kao filozofski pristup ostvarenju „dobrog života“ u skladu sa dužnostima prema drugima. Reč je o najizvornijoj upotrebi filozofije kao praktične delatnosti i o samom ishodištu etike u zapadnoj filozofskoj tradiciji. Prvi filozofi, a posebno etičari, bili su javni delatnici, a ne akademski nastavnici. Oni su se bavili savetovanjem vladara, ali i običnih ljudi, u pitanjima dobrog života, pravilnih odluka, moralnih obaveza i sopstvenih prava u odnosima sa drugim ljudima.
Povratak filozofskoj praksi, koja filozofiju predstavlja kao svakodnevnu, praktičnu upotrebu višemilenijumskog iskustva i razmišljanja nekih od najvećih ljudskih umova svih vremena, povezan je sa delatnošću nemačkog profesora filozofije Gerda Ahenbaha, koji je napustio katedru filozofije i otvorio privatnu praksu filozofskog savetnika u Nemačkoj. Danas najuticajnija asocijacija filozofskih praktičara je Američka asocijacija filozofskih praktičara, čiji osnivač je Lu Marinof, autor svetskog bestselera Platon, a ne Prozak.
Ahenbahova škola filozofske prakse je danas uglavnom ograničena na nemačko govorno područje, dok je američka APPA nosilac globalnih standarda. IPH radi po standardima APPA (www.appa.edu). Na ovom mestu možete videti najnoviji članak prof. Aleksandra Fatića, predsednika IPH, naučnog saradnika i ovlašćenog savetnika APPA, o epikurejstvu u filozofskom savetovanju, koji je objavljen u zvaničnom časopisu APPA, Philosophical Practice, tom 8, br 1. za 2013.
IPH nudi konsalting i savetovanje za pojedince i korporativne klijente, sa osnovnim ciljem da ljudima približi uslugu filozofskog savetnika koja je danas izrazito popularna u Americi i zapadnoj Evropi, a koja je posebno primerena za rešavanje moralnih dilema koje su uključene u mnoge profesionalne i lične probleme. Reč je o specifičnom pojmovnom i vrednosnom rukovođenju klijenta u rešavanju konkretnih životnih pitanja, unapređivanju kapaciteta za rad, razvijanje odnosa sa drugima i rešavanje problema, koje je zasnovano na vrednostima koje klijent usvaja, a rukovodi se različitim, brojnim filozofskim metodama ispitivanja logike, nivoa obaveza, očekivanja, nadanja i želja klijenta, sa ciljem da se poboljša kvalitet života. Dominantne metode koje IPH u ovoj fazi rada primenjuje su epikurejska etika i filozofija jezika. Reč je o dve discipline koje predstavljaju moćna sredstva za analizu i rešavanje brojnih ličnih i drugih kriza i dilema, i koje su ugrađene i u različite vrste psihoterapije.
Filozofsko savetovanje, međutim, nije psihoterapija, i ne može se primenjivati istovremeno sa psihoterapijom. Reč je o filozofskoj dijaloškoj metodologiji sa zdravim klijentima koja je usmerena na definisanje cilja koji klijent želi da postigne, uslova pod kojima je spreman da radi na postizanju tog cilja, i sistematskoj pomoći stručnog filozofa sa zvanjem savetnika da klijent maksimalno napreduje u rešavanju konkretne dileme koju ima. Stoga filozofsko savetovanje nije nikakva terapija, ne podrazumeva nikakve dijagnoze, i zasniva se na disciplinovanom, logički rigoroznom i iskrenom pristupu postizanja konkretnog cilja, bilo da je reč o nekom spoljašnjem rezultatu koji se traži, ili o rešavanju unutrašnje ili lične dileme ili konflikta. Više informacija o filozofskom savetovanju može se pronaći na web sajtu APPA, www.appa.edu.