Life goals and life plans: The application of Wittgenstein’s idea of form to life planning

Tekst koji radimo na srpskom, pa su tu abstracti na oba jezika.

ABSTRACT

Life goals and life plans: The application of Wittgenstein’s idea of form to life planning

There is a fundamental difference between life goals and life plans, though the two categories are easily confused. In fact, the common belief that life goals, if chosen well, lead to well developed life plans, is only marginally true. While it is possible, for a lucky person, to be led to adequate life plans through the fortunate (or extremely wise) selection of life goals, the far more common situation is the one where people focus on life goals, while neglecting to develop a life plan. Thus the frequent situation in psychotherapy, and in experiential relationships with others, that despite the attainment of highly socially desirable life goals, people fail to develop appropriate life plans, and as a consequence, instead of a fulfillment resulting from the achievement of goals, they sense emptiness, loneliness, and failure.

In this paper we discuss, to a limited extent, the conceptual relationship between life plans and life goals, on one axis of argument, and the temporal tension between two, on the other. We argue that life plans must be developed well in advance of setting any specific life goals, and that the most important life goals should derive from already elaborated life plans, and not vice versa. We also discuss why the opposite is usually the case in the Western cultures.

Throughout the argument, we conceptualise life plans along the lines of Wittgenstein’s idea of ‘form’. At a late stage of argument in his Tractatus, Wittgenstein defines form as ‘the possibility of a structure’. This is a conceptualisation that easily lends itself to Lacanian psychoanalysis and to my understanding of life plans within integrative psychotherapy. It is the practical application of this concept that provides a unity to our practical argument about the dependency of living a good life on life plans as an evolution of form into structure, and about life goals as the specific steps in carving out the structure.

APSTRAKT

Životni ciljevi i životni planovi

Postoji suštinska razlika između životnih ciljeva i životnih planova, iako je lako pomešati ova dva pojma. U stvari, uobičajeno verovanje da životni ciljevi, ako ih dobro izaberemo, vode do dobro razvijenih životnih planova, samo je marginalno ispravno. Istina je da je, ako imamo mnogo sreće, moguće da nas srećan (ili vrlo mudar) izbor životnih ciljeva dovede do dobro razvijenih životnih planova. Međutim, daleko je uobičajenija situacija da se ljudi usredsređuju na životne ciljeve, dok istovremeno zanemaruju da razviju životne planove. Otuda česta situacija u psihoterapiji, i u opštem iskustvu odnosa sa ljudima, da i pored toga što smo dostigli životne ciljeve koji se u našem društvu smatraju izuzetno poželjnim, ne uspevamo da razvijemo odgovarajući životni plan, a posledica toga je da, umesto osećaja ispunjenja usled postizanja naših životnih ciljeva, osećamo prazninu, usamljenost i neuspeh.

U ovom tekstu razmatramo, u ograničenom obimu, pojmovni odnos između životnih planova i žitovnih ciljeva, na jednoj osi argumentacije, kao i vremensku napetost između ove dve životne kategorije, na drugoj osi argumentacije. Pokušaćemo da pokažemo da se životni planovi moraju razviti znatno pre postavljanja bilo kakvih konkretnih životnih ciljeva, i da najvažniji životni ciljevi treba da proizlaze iz već elaboriranih životnih planova, a ne obrnuto. Takođe ćemo nastojati da pokažem zašto je upravo suprotna situacija najčešće slučaj u zapadnim kulturama.

Kroz čitav tekst, životne planove ćemo razumevati koristeći Wittgenstein-ovu ideju “forme”. U drugom delu Tractatus-a, Wittgenstein definiše formu kao “mogućnost strukture”. Ovo je konceptualizacija koja se lako podaje lakanovskoj psihoanalizi i mom razumevanju životnih planova u kontekstu integrativne psihoterapije.

Upravo praktična primena ovog pojma omogućava jedinstvo našeg praktičnog argumenta o zavisnosti življenja dobrog života od životnih planova kao evolucije forme u strukturu, i o životnim ciljevima kao konkretenim koracima u oblikovanju te strukture.

Ključne reči: forma, struktura, životni planovi, životni ciljevi, integrativna psihoterapija, dobar život

Keywords: form, structure, life plans, life goals, integrative psychotherapy, the good life

Ivana Peričin i Aleksandar Fatić